Synenteyski apo 3 meli tis AR-EN kekryras sxetika me ton dekemvri kai tis exelixeis 1 xrono meta...

RWGMH

D.A.R.A.S

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Poreia stin kerkyra gia ton dekemvri






Simera /07/12/09
pragmatopoii8ike poreia tis 11.30 exw apo ta genika leikia opou symetixan poloi ma8ites ka8igites kai i ARisteri ENotita tou ioniou panepistimiou.I poreia itan arketa megali kai edwse to minima oti oi ma8ites oi foitites kai o laos tis kerkyras deixnei oti oi meres tou dekemvri den perasan alla sinexizoun...

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009


i aristeri enotita tou ioniou panepistimiou diorganoni thn pempth 3 dekemvriou omilia me thema:dekemvris 2008 enas xronos meta ti allaxe...

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009


I ARisteri enotita toy ionioy panepistimiou diorganwnei ena party sto magazi SAVE me ftyna pota dynati mousiki kai af8ono kefi kai diaskedasi!!!
SAS PERIMENOUME....

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Αυτή είναι λοιπόν η Αριστερά που ονειρεύεται η Π.Κ.Σ ( ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ‘ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ’)!!


Αυτή είναι λοιπόν η Αριστερά που ονειρεύεται η Π.Κ.Σ ( ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ‘ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ’)!!


Η Π.Κ.Σ λοιπόν από την στιγμή της δημιουργία της πιστή στις γραμμές της Κ.Ν.Ε και του Κ.Κ.Ε έχει καταφέρει να θέσει κάποιους πολύ υψηλούς και αγνούς ‘αριστερούς’ στόχους. Ένας από τους σημαντικότερους στόχους της Π.Κ.Σ είναι η λασπολόγιση και η διάδοση ψευδών ειδήσεων των υπόλοιπων αριστερών παρατάξεων διατυμπανίζοντας ότι μόνο αυτοί είναι οι αγνοί αγωνιστές και οι υπόλοιποι είναι φρικιά, αριστεριστές οπορτουνιστές και άλλες πολύ ωραίες ‘δημοκρατικές και αριστερές εκφράσεις’. Φυσικά η Π.Κ.Σ δεν περιορίζεται στην λασπολόγιση και στην διάδοση ψευδών ειδήσεων. Από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της διασπά το κίνημα κάνοντας ξεχωριστές πορείες και περιορίζοντας τις δράσεις τους πιο πολύ στο να επιτίθεται φραστικά και μη στις υπόλοιπες αριστερές παρατάξεις (πρόσφατο παράδειγμα στην πορεία που έγινε στην Κέρκυρα ενάντια στον ΟΑΣΕ-ΝΑΤΟ μέλη της Π.Κ.Σ με καδρόνια έστησαν αλισύδες σε μέλη της Ρωγμής αλλά και των Εαακ για να μην μπούμε στην πορεία η οποία ‘υποτίθεται’ δεν ήταν καν του Κ.Κ.Ε αλλά του σωματίου ειρήνης το οποίο είναι βιτρίνα του!!
Η αφορμή για να γράψουμε το συγκεκριμένο κείμενο ήταν μια από τις τελευταίες πράξεις της Π.Κ.Σ στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο η οποία προσπαθώντας να δείξει την δύναμη της και να μας επαληθεύσει το πόσο πραγματικά αριστερά σκέπτεται χωρίς να σεβαστεί τον χώρο τον άλλων παρατάξεων μέλη της Π.Κ.Σ έσκισαν όλες τις αφίσες της Ρωγμής και της Αριστερής Ενότητας και αμέσως μετά αφισοκόλλησαν από πάνω δικιές τους και για να μας δείξουν και την δύναμη τους δεν περιορίστηκαν σε κάποιο χώρο αλλά κάλυψαν τα πάντα!!!!
Εμείς δεν μπαίνουμε στην λογική βγάλε-βάλε αφίσες αλλά βάζουμε σε εσάς το εξής ερώτημα:
Αυτή είναι πραγματικά η Αριστερά που θέλουμε? Η Αριστερά που διασπά το κίνημα? Η Αριστερά που επειδή δεν καπέλωσε το κίνημα του περασμένου Δεκέμβρη τάχθηκε στο απέναντι στρατόπεδο? Η Αριστερά που πιο πολύ την ενδιαφέρει να επιτίθεται στην υπόλοιπη Αριστερά παρά στον καπιταλισμό και στον φασισμό?
Εμείς ένα έχουμε να πούμε για την ηγεσία του Κ.Κ.Ε Ψεύτες, λασπολόγοι, «τεχνίτες» στην διαστρέβλωση. «Αριστοτέχνες» στην παραποίηση. Αδιόρθωτοι και αθεράπευτοι σταλινικοί. Η οποία ηγεσία έχει μόνο ένα μέσο στη διάθεσή της για να διατηρήσει την ισχύ και την επιρροή της: να σπιλώνει κάθε αγωνιστή που δεν είναι «δικός τους» σαν πράκτορα του εχθρού. Όποιος δεν είναι με το ΚΚΕ είναι με το κεφάλαιο, με την κυβέρνηση, με το ΠΑΣΟΚ με τους ιμπεριαλιστές...
Ειδικά μετά της δηλώσεις τον Δεκέμβρη από τον Σπηλιωτόπουλο και του Καρατζαφέρη που έδωσαν συγχαρητήρια στο Κ.Κ.Ε εμείς θεωρούμαι ότι όταν σε επαινούν νεοδημοκράτες και ακροδεξιοί είναι σαν να σε φτύνουν και να νομίζεις ότι ψιχαλίζει…

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Συγχαρητήρια καταρχάς που κατάφερες να μπείς στην σχολή αυτή,μετά από ένα σχολείο – εξεταστικό μαραθώνιο, όπου κόντεψες να ξεχάσεις τι πάει να πει «ελεύθερος χρόνος» και ιδιαίτερα μια Τρίτη λυκείου όπου προσπάθησαν να σε καλουπώσουν όπως και όλα τα παιδιά της ηλικίας σου στην πιο απάνθρωπη ρουτίνα. Αν και τελικά φάνηκε πως το καλούπι αυτό δεν άντεξε και έσπασε από την εξέγερση της νεολαίας τον τελευταίο Δεκέμβρη, όπου οι ίδιοι οι νέοι και οι νέες απέδειξαν ότι δεν χωράνε ούτε στο παρόν, ούτε στο μέλλον που κάποιοι άλλοι τους ορίζουν.
Παρ’ότι ήδη ξεθεώθηκες για να μπείς στο δημόσιο πανεπιστήμιο και η οικογένεια σου πιθανότατα έχει πληρώσει μια περιουσία για φροντιστήρια, ιδιαίτερα κλπ, «κάποιοι» δεν το θέλουν ούτε δημόσιο, ούτε δωρεάν το πανεπιστήμιο. Το θέλουν διαλυμένο, αυταρχικό. Γι’ αυτό θεσπίζουν κανονισμούς πειθαρχίας όμοιους με αυτούς της χούντας. Γι' αυτό θέλουν να καταργήσουν το άσυλο και τις ακαδημαϊκές μας ελευθερίες. Γι’ αυτό σε βάζουν να επιλέγεις βιβλία από λίστα και να πληρώνεις τα υπόλοιπα αντί να έχεις όσα χρειάζεσαι δωρεάν. Γι’ αυτό επιβάλλουν ήδη δίδακτρα στα μεταπτυχιακά του «δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου». Γι’ αυτό παρ’ ότι θα σπουδάζεις με ένα πραγματικά εντατικοποιημένο πρόγραμμα, τα εργασιακά σου δικαιώματα συρρικνώνονται. Θέλουν ως “εναλλακτική” να θεσπίσουν τα ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών), δηλαδή ιδιωτικά ιδρύματα που δεν υπάγονται σε κανέναν ουσιαστικό έλεγχο και στην ουσία πουλάνε πτυχία κενά από γνώση και
εργασιακά διακαιώματα σε εκείνους που έχουν να διαθέσουν το αντίτιμο, υποβαθμίζοντας τα εργασιακά δικαιώματα όλων μας (όλα αυτά είναι εκφάνσεις του γνωστού νόμου-πλαισιο και συνολικά της “εκαπαιδευτικής αναδιάρθρωσης) . Στο φόντο της οικονομικής κρίσης αυτές οι επιθέσεις γίνονται όλο και πιο σκληρές και δεν αφορούν μόνο τους/τις φοιτητές/τριες αλλα και όσους/ες εργαζονται στο πανεπιστήμιο. Μας προορίζουν για τους αυριανούς εργαζόμενοτυς/ες των 700Ε(το πολύ).
Δεν στα λέμε όλα αυτά για να σου γκρινιάξουμε, όμως. Ούτε για να σου πούμε πόσο χάλια είναι το πανεπιστήμιο που πέρασες, ότι δεν υπάρχει ελπίδα ή οτιδήποτε τέτοιο. Το αντίθετο. Σου τα λέμε για να σου δείξουμετους λόγους για τους οποίους δραστηριοποιούμαστε πολιτικά ως ΑΡ.ΕΝ. στην σχολή και γιατί επιλέγουμε να αγωνίζομαστε ενάντια σ' αυτές τις πολιτικές που καταστρεφουν τις σπουδές και τις ζωές μας. Γιατί όπως έχει δείξει η ιστορία, μόνο με συλλογικούς αγώνες μπορούμε να νικήσουμε. Και με πιο πρόσφατο παραδείγμα το Φοιτητικό Κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του Άρθρου 16 του Συντάγματος, που έστειλε την
αντεκπαιδευτική μεταρρύθμιση στον αγύριστο. Παρά τα δακρυγόνα, παρά την καταστολή, παρά την συκοφάντηση από τα media, το Κίνημα νίκησε. Με όπλα του τις συνελεύσεις, τις καταλήψεις, τις μαζικές διαδηλώσεις, το κοινό μέτωπο φοιτητών-καθηγητών, τον κοινό αγώνα με τους εργαζόμενους και τους μαθητές. Μας δίδαξε την ανάγκη για μια ενωτική αριστερά, μαχόμενη, ριζοσπαστική και με δημοκρατικές διαδικασίες. Γιατί είδαμε στην πράξη οτι η λογική της ενότητας είναι λογική νίκης για τουςαγώνες μας. Αλλά πάνω απ’ όλα διδαχθήκαμε την ίδια την
ανάγκαιότητα των αγώνων μας!

Τι θέλουμε και γιατί παλεύουμε?

- Μη εφαρμογή και απόσυρση του νόμου-πλαίσιο. Καμία διαγραφή
φοιτητών, όχι στο όριο φοίτησης.
- Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους και όλες
- Καμία άρση τού ασύλου, αντίσταση στις παραβιάσεις του
- Καμία νομιμοποίηση ιδιωτικών πανεπιστημίων
- Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και συγκοινωνίες για όλους
τους/τις φοιτητές/τριες χωρίς κανένα κριτήριο.
- Βροντερό όχι στην καταστολή και ποινικοποίηση των αγώνων μας
- Ενώνουμε τη φωνή μας και τη δράση μας με άλλα κοινωνικά κινήματα
(οικολογικό, γυναικείο, αντιρατσιστικό) στο πλευρό των εργαζομένων
- Παλεύουμε για ένα φοιτητικό κίνημα ριζοσπαστικό, δημοκρατικό και
ενωτικό που να μπορεί να μαθαίνει από τις εμπειρίες του και άλλων
κινημάτων



ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ!

ΜΗΝ ΥΠΠΧΩΡΕΙΣ ΑΠ’ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ!

Κυριακή 31 Μαΐου 2009

1o Φεστιβάλ NO PASARAN 2009

Το 1o Φεστιβάλ NO PASARAN 2009 γίνετε στην Κέρκυρα την Πέμπτη 4 Ιονίου στην Πάνω πλατεία και διοργανώνεται από την Αριστερή Ενότητα Κέρκυρας.Στο φεστιβάλ θα γίνει συναυλία απο διάφορα συγκροτήματα' τους Α.Σ.Π, τους HipHOPEXEQUIPO,τους D7,τους ORGASMATRON και τους ΝΕΚΡΟΥΣ.Επίσης θα πραγματοποιηθεί έκθεση φωτογραφίας για την εξέγερση του Δεκέμβρη

του φωτογράφου Αλέξανδρου Μιχαηλίδη με τίτλο ‘οι Νύχτες του Αλέξη’ και μία έκθεση φωτογραφίας για το περιβάλλον.

Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Προεκλογικό κείμενο της Αρ-Εν ιονίου


Η αριστερή ενότητα μετράει ήδη δύο χρόνια ζωής που αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο ότι η ΑΡ.ΕΝ είναι ένα συμπέρασμα του φοιτητικού κινήματος που βγήκε από τους νικηφόρους αγώνες για το άρθρο 16 για να κρατήσει ζωντανά τα αιτήματα και τις πρακτικές αυτού του αγώνα. Η ΑΡ.ΕΝ συγκροτήθηκε ως ένα ανασυνθετικό εγχείρημα που ακόμα έχει πολλά να κάνει. Δεν είναι ένας ακόμα πόλος της αριστεράς αντιπαραθετικός σε όλη την υπόλοιπη αριστερά αλλά ένα διαρκές ανοιχτό ενωτικό κάλεσμα για κοινή δράση της ριζοσπαστικής αριστεράς.

ΟΙ φετινές φοιτητικές εκλογές δεν θα είναι απλά μια εκ των κορυφαίων διαδικασιών εντός των φοιτητικών συλλόγων αλλά κυρίως μία διαδικασία χρωματισμένη τόσο από τις διαχωριστικές γραμμές που χάραξε ο Δεκέμβρης και τα αποτυπώματα που άφησε, όσο και από την συντηρητική αναδίπλωση που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα. Η άνοδος του φοιτητικού κινήματος τα τελευταία τρία χρόνια και η ανάδειξη του στον ρόλο του πιο σημαντικού και πολιτικά επικίνδυνου κομματιού των κοινωνικών αγώνων που νικάνε και υποχρεώνουν αλλαγή των συσχετισμών στο πολιτικό πεδίο έχει αναβαθμίσει πολιτικά και τη σημασία των φοιτητικών εκλογών.

ΟΙ φοιτητικές εκλογές λοιπόν καλούνται να αποτυπώσουν αυτή την άνοδο του κινήματος, καλούνται να αποδείξουν ότι άλλαξε πραγματικά ο τρόπος με τον οποίο σκέφτονται και τοποθετούνται πολιτικά οι φοιτητές και οι φοιτήτριες. Γιατί πλέον ξέρουν ότι πέρα από το να αγωνίζονται μπορούν να νικάνε μπορούν να διεκδικούν και να πετυχαίνουν αυτά που τους ανήκουν. Η πιο μεγάλη και πρόσφατη νίκη ήταν το πάγωμα όλων των νόμων στο επίπεδο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και η αλλαγή της πολιτικής γραμμής του Υπουργείου Παιδείας η οποία αποτυπώθηκε εμφανώς με την αλλαγή του Υπουργού και με την ανάγκη για μια νέα συναίνεση στην εκπαιδευτική πολιτική μέσω του διαλόγου από τη μεριά της κυβέρνησης.

Λόγω λοιπόν της ανόδου του φοιτητικού κινήματος και της εξέγερσης του Δεκέμβρη επιλέγουν τώρα να χτυπήσουν συντονισμένα πλήρως με τα ΜΜΕ την αγωνιζόμενη νεολαία και την ριζοσπαστική αριστερά και προσπαθούν να την περιθωριοποιήσουν, αποκόβοντάς τη από τις κοινωνικές της συμμαχίες.

‘Όσον αναφορά την πολιτική συγκυρία ο Δεκέμβρης είναι αυτός που αναγκάζει την πολιτική ζωή στο σύνολο της να στριφογυρίζει γύρω από το κοινωνικό αδιέξοδο που ήρθε με εκρηκτικό τρόπο στην επιφάνεια. Αυτό το αδιέξοδο πρέπει να βοηθήσει η αριστερά να γκρεμιστεί με όπλα το πρόγραμμα της που συγκροτείται γύρω από την σύλληψη για το αναγκαίο πέρασμα από την οικονομία της παραγωγής για την ανταλλαγή και το κέρδος στην οικονομία των αναγκών και των συλλογικών αγαθών, έχει την κινηματική αγωνιστική της εμπειρία και τη σύσφιξη των σχέσεων της με τα κομμάτια της κοινωνίας που αγωνίζονται καθημερινά σε μία σειρά από κοινωνικά πεδία. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η κοινωνική αλλαγή περνά μέσα από τη μετωπική σύγκρουση με τις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού.

Λίγα λόγια για το ακαδημαϊκό άσυλο: είναι σαφές ότι το άσυλο συμβολίζει τη δυνατότητα των φοιτητών να αγωνίζονται να εξεγείρονται και να νικάνε. Γι’αυτό και η υπεράσπιση του ασύλου αποτελεί κόμβο όχι μόνο για το φοιτητικό κίνημα αλλά και εν μέσω κρίσης συνολικά για την έκβαση των κοινωνικών αγώνων για τα δικαιώματά μας. Παράλληλα συμβολίζει την συνέχιση του ρόλου του πανεπιστημίου ως χώρο ελεύθερης ακαδημαϊκής διδασκαλίας και ως ελεύθερο κοινωνικό χώρο που προστατεύει πέρα από ιδέες και πρακτικές.

Ένα σχόλιο για την Ε.Φ.Ε.Ε. η μη ύπαρξη κεντρικής πολιτικής διαδικασίας στην οποία εκτίθενται και θα αντιπαρατίθενται οι πολιτικές απόψεις έχει οδηγήσει τους περισσότερους φοιτητικούς συλλόγους στην Ελλάδα σε μία κατάσταση όπου κυριαρχούν οι μηχανισμοί, η πολιτική συζήτηση ελαχιστοποιείται κάτι που ευνοεί τις παρατάξεις του δικομματισμού οι οποίες μετατρέπουν τον συνδικαλισμό σε πελατειακή σχέση μεταξύ παρατάξεων και φοιτητών. Είναι προφανές ότι σε περιόδους κινήματος όπου οι καταλήψεις έκαναν κεντρικό το εκπαιδευτικό ζήτημα η συμμετοχή του κόσμου στους φοιτητικούς συλλόγους ήταν πολύ μεγαλύτερη. Αλλά εφόσον αντιλαμβανόμαστε ότι οι καταλήψεις δεν είναι το μόνο αποτελεσματικό μέσω πάλης και ότι θα πρέπει να είναι διαρκές και να παίρνει κάθε φορά τη μορφή που αρμόζει στα αιτήματα των φοιτητών. Και είναι δεδομένο ότι είναι πολύ ευκολότερη η συγκρότηση αντιστάσεων σε πανελλαδικό και κεντρικό πολιτικό επίπεδο όταν υπάρχει η αντίστοιχη δομή στην οποία θα γίνει η πολιτική διαπάλη για να εκφραστούν τα αιτήματα των φοιτητών. Αρκεί να θυμηθούμε την κριτική της Ρόζας Λούξεμπουργκ στη Ρώσικη επανάσταση ότι όταν καταπνίγεται η πολιτική ζωή σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο μαραζώνουν και οι δομές της άμεσης δημοκρατίας. Εμείς επομένως μιλάμε για ανασύσταση της Ε.Φ.Ε.Ε. ακριβώς γιατί θέλουμε να λειτουργήσουν ξανά και σε διαρκή βάση οι φοιτητικοί σύλλογοι σε όλη την Ελλάδα. ’Όμως ούτε διαγράφουμε την αναγκαιότητα να δημιουργούνται και ειδικά από κάτω όργανα συντονισμού σε περιόδους όπου οι αποφάσεις των συλλόγων ξεπερνούν τη βούληση της πλειοψηφίας της Ε.Φ.Ε.Ε. και υιοθετούν ριζοσπαστικές μορφές αγώνα.

Εμείς θεωρούμε ότι μια παράταξη έχει χρέος απέναντι στην φοιτητική κοινότητα να αγωνίζεται και να προτείνει υλοποιήσιμες λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές πρώτα σε τοπικό επίπεδο και έπειτα σε πανελλαδικό. Επειδή κουραστήκαμε και εμείς αλλά πιστεύω και εσείς να ακούτε τις διάφορες παρατάξεις στο τέλος κάθε συνέλευσης να ξεδιπλώνουν τις αναρίθμητες και μη υλοποιήσιμες προτάσεις τους, προσπαθούμε πρώτα να λύσουμε τα προβλήματα τις σχολής μας (σε καμία περίπτωση δεν παραγκωνίζουμε τα προβλήματα που υπάρχουν σε πανελλαδικό επίπεδο αλλά πιστεύουμε ότι προτεραιότητα και περισσότερες πιθανότητες στην επίλυση τους έχουν τα τοπικά ζητήματα) όπως να μπούμε στον τακτικό προϋπολογισμό του κράτους αν θέλουμε να συνεχίσει να λειτουργεί η σχολή. Να διεκδικήσουμε νέες αίθουσες διδασκαλίας και εργαστηρίων και δωρεάν φωτοτυπίες χωρίς κωδικούς στο φωτοτυπικό μηχάνημα, επίσης να διεκδικήσουμε ένα χώρο που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για στέκι φοιτητών και επειδή βρισκόμαστε σε ένα καλλιτεχνικό τμήμα να μπορούν να χρησιμοποιηθεί ως χώρος εκθέσεων από φοιτητές και προβολές ταινιών.

Σ’αυτές τις φοιτητικές εκλογές λοιπόν δεν κρίνεται απλά οι εκπροσώπηση στ Δ.Σ. και στα όργανα συνδιοίκησης και στην Ε.Φ.Ε.Ε. .Αυτό που κρίνεται είναι η αποτύπωση όσων πετύχαμε τα τελευταία 3 χρόνια. Είναι η διεκδίκηση της αξιοπρέπειας μας. Είναι η απόδειξη ότι δεν πάμε ούτε βήμα πίσω από τα δικαιώματα μας ούτε βήμα πίσω από τους αγώνες μας ούτε βήμα πίσω από τις ανάγκες μας.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΕΧΝΩΝ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΑΣ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΕΧΝΩΝ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΑΣ
psifisan 81
akura 7
leuka 1
ΠΚΣ 37
ΑΡ.ΕΝ.14
ΠΑΣΠ 12
ΔΑΠ 8
ΕΑΑΚ 2

Στο στόχαστρο της κυβέρνησης τα δικαιώματα και οι ελευθερίες μας
Χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα τους βανδαλισμούς σε μαγαζιά της Αθήνας, η κυβέρνηση της Ν.Δ και οι συνοδοιπόροι της, μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, σχεδιάζουν νέες επιθέσεις, αυτή τη φορά με στόχο τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας.
Σκότλαντ Γιαρντ, νέα ειδικά σώματα της αστυνομίας, ποινικοποίηση της "κουκούλας", περιορισμός των διαδηλώσεων στο κέντρο, επίθεση σε διαδικτυακά μέσα αντιπληροφόρησης, κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου,αναβίωση του αδικήματος της «περιύβρισης αρχής». Τα σχέδιά τους αυτά δεν έρχονται να προστατέψουν την "ασφάλεια" των πολιτών, όπως ανεπιτυχώς προσπαθούν να μας πείσουν. Δεκάρα δεν δίνει η κυβέρνηση για την ασφάλεια των πολιτών όταν η εργοδοτική τρομοκρατία επιτίθεται σε αγωνιζόμενες συνδικαλίστριες, όταν παρακρατικές ομάδες ρίχνουν χειροβομβίδες εναντίον κοινωνικών χώρων, όταν αστυνομικοί πυροβολούν όπου σταθούν και βρεθούν.
Η κυβέρνηση θυμάται την "ασφάλεια" στο βαθμό που προσπαθεί να καλλιεργήσει ένα αίσθημα φόβου στους πολίτες, με στόχο να μετατοπιστεί η κουβέντα από τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα και να γίνει ευκολότερη η περιστολή των δικαιωμάτων τους. Το αίσθημα φόβου και ανασφάλειας είναι όντως υπαρκτό, ως απόρροια της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης της Ν.Δ και των προηγουμένων του ΠΑΣΟΚ και η λύση σε αυτό δεν βρίσκεται στην ένταση της καταστολής.
Αυτό που πραγματικά ενοχλεί την κυβέρνηση της Ν.Δ δεν είναι τα πλιάτσικα και οι σπασμένες βιτρίνες. Είναι οι μαζικοί κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων, που αμφιβητούν το νεοφιλελεύθερο δόγμα και διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώματα στην παιδεία, την εργασία, την ποιότητα ζωής, τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα. Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι αυτοί ακριβώς οι αγώνες που μπορούν να την ανατρέψουν. Ας μην τη διαψεύσουμε.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Νέες αθλιότητες του Ριζοσπάστη



9/2/2009

Την επομένη της κινητοποίησης των εργαζομένων στο υπουργείο Υγείας, την Πέμπτη 5 Μάρτη, ο Ριζοσπάστης έγραφε άρθρο με τίτλο «Στο απυρόβλητο η εμπορευματοποίηση» και με το ακόλουθο περιεχόμενο (αποσπάσματα).

«Οι εργοδότες των ιδιωτικών δομών στην Ψυχική Υγεία, χρησιμοποιώντας ως μέσο πίεσης τους εργαζόμενους που οι ίδιοι αφήνουν απλήρωτους, διεκδικούν νέες επιχορηγήσεις. Χτες, έγινε συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας εργαζομένων από ένα τμήμα των δομών, ενώ αύριο άλλη ομάδα θα κάνει συναυλία με τη συνδρομή πάλι των εργοδοτών. Πέρα απ' όλα τ' άλλα, φαίνεται καθαρά ότι η συμπόρευση με την εργοδοσία διασπά την ενότητα των εργαζομένων, που είναι βασικό όπλο στις διεκδικήσεις τους. Κατά τη χτεσινή συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος αρκέστηκε σε μια πρόσθετη επιχορήγηση κατά 15 εκατ. ευρώ για τις δομές. Σε κάθε περίπτωση, έμεινε στο απυρόβλητο η πολιτική της εκχώρησης των δομών στην επιχειρηματική δραστηριότητα…»

Τα σωματεία λοιπόν τα οποία κινητοποιήθηκαν στις 4 Μάρτη ήταν σύμφωνα με τον Ριζοσπάστη… εργοδοτικά σωματεία! Συμπορεύονται με τους εργοδότες και διασπούν τους εργαζόμενους... Αφήνουν στο απυρόβλητο την πολιτική της εκχώρησης των δομών στην επιχειρηματική δραστηριότητα…

Ψεύτες, λασπολόγοι, «τεχνίτες» στην διαστρέβλωση. «Αριστοτέχνες» στην παραποίηση. Αδιόρθωτοι και αθεράπευτοι σταλινικοί. Αυτή είναι η ηγεσία του ΚΚΕ. Η οποία έχει μόνο ένα μέσο στη διάθεσή της για να διατηρήσει την ισχύ και την επιρροή της: να σπιλώνει κάθε αγωνιστή που δεν είναι «δικός τους» σαν πράκτορα του εχθρού. Όποιος δεν είναι με το ΚΚΕ είναι με το κεφάλαιο, με την κυβέρνηση, με το ΠΑΣΟΚ με τους ιμπεριαλιστές...

Συνεχίστε κύριοι… έχετε μέλλον λαμπρό. Η κοινωνία περιμένει να της δώσετε τα φώτα σας – πώς αλλιώς θα πάει μπροστά;

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009



Η επίθεση στο Στέκι Μεταναστών είναι επίθεση σε εμάς

Καταδικάζουμε τη δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα χτες το βράδυ στο Στέκι Μεταναστών στα Εξάρχεια κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης, μια επίθεση που από τύχη και μόνο δεν οδήγησε σε δεκάδες θύματα.
Τέτοιες φασιστικές επιθέσεις, που θυμίζουν πρακτικές παρακράτους, εντάσσονται σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης των αγωνιστών και των κοινωνικών κινημάτων στο σύνολό τους . Τέτοιες φασιστικές επιθέσεις στρέφονται ενάντια σε όλους και σε όλες μας, όσους και όσες αγωνιζόμαστε ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, για την προάσπιση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών μας.
Δεν φοβόμαστε, δεν τρομοκρατούμαστε, δεν υποχωρούμε από τους αγώνες που θα δώσουμε όλο το επόμενο διάστημα μαζί με τους εργαζόμενους και τη νεολαία.

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009



Με αφορμή το φυλλάδιο της ΟΝΝΕΔ (Τμήμα Νεανικής Επιχειρηματικότητας) "Η ζωή στα χέρια σου"


Δεν μας προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη, αλλά σίγουρα μας εξόργισε η εικονική πραγματικότητα στην οποία ζει η νεολαία της Νέας Δημοκρατίας. Το φυλλάδιό \"Η ζωή στα χέρια σου\" (http://www.onned.gr/images/stories/epixeirimatikotita/kampania.pdf) αποδεικνύει ότι οι νεολαίοι της κυβέρνησης ζουν σε μια παράλληλη πραγματικότητα στην οποία η ανεργία και η επισφάλεια απλώς δεν υπάρχουν και υπεύθυνοι για τα όποια προβλήματα των νέων είναι οι ίδιοι, στο βαθμό που δεν έχουν \"πάθος για επιτυχία\" και δεν αξιοποιούν τα χαρίσματά τους για να αναλάβουν επιχειρηματικές δραστηριότητες ! Φαίνεται ότι μετά από πέντε χρόνια κυβέρνησης της Ν.Δ , η ΟΝΝΕΔ μιλάει σαν να ήταν ο ΣΕΒ...
Σε μια περίοδο που οξύνεται η επίθεση του νεοφιλελευθερισμού στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της νεολαίας, με τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, την αύξηση της ανεργίας και των ελαστικών σχέσεων εργασίας, χωρίς όρους και δικαιώματα και την τσιμεντοποίηση και των τελευταίων ελεύθερων χώρων, θα συμβουλεύαμε την ΟΝΝΕΔ ότι είναι καλύτερο να σιωπά και να μη βγάζει φυλλάδια που, στην καλύτερη περίπτωση, προσπαθούν να προσβάλουν τη νοημοσύνη μας.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009


Πραγματικά ελεύθερη πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση

Μετά τον ανασχηματισμό ο Μπαμπινιώτης, ανέλαβε τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και τέθηκε επικεφαλής του «διαλόγου από μηδενική βάση» που κήρυξε το υπουργείο. Βασικός στόχος του διαλόγου και των σχεδίων του υπουργείου δεν είναι άλλος από την αλλαγή του τρόπου πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΕ).

Αλλά επειδή το υπουργείο στην πραγματικότητα θέλει διάλογο από μηδενική βάση όσο Κακλαμάνης θέλει να γεμίσει την Αθήνα με πάρκα, ο Μπαμπινιώτης ήδη κατέθεσε την πρόταση του. Η πρόταση αυτή περιλαμβάνει την ίδρυση ενός ανεξάρτητου εξεταστικού κέντρου, που θα λειτουργεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας και στο οποίο κάθε υποψήφιος θα μπορεί να απευθύνεται όποτε επιθυμεί για να δώσει εξετάσεις και να επιτύχει τους βαθμούς που θέλει. Ο κάθε υποψήφιος θα δίνει εξετάσεις όσες φορές θέλει προκειμένου να συγκεντρώσει τους βαθμούς που απαιτούνται για να εγγραφεί στη σχολή της επιλογής του. Όταν θα συγκεντρώσει την απαραίτητη βαθμολογία, θα έχει το δικαίωμα να εγγραφεί και να παρακολουθήσει κανονικά τα προγράμματα της σχολής. Για την εισαγωγή του θα συνυπολογίζεται και η βαθμολογία του σε όλες τις τάξεις του Λυκείου. Ο Μπαμπινιώτης μάλιστα δήλωσε ότι στόχος του είναι η αναβάθμιση του Λυκείου και ότι αυτό θα επιτευχθεί με την αποβολή των εξετάσεων για την είσοδο στην ΑΕ από αυτό.

Με αυτή την τελευταία παραδοχή συμφωνούμε. Η ύπαρξη των εξετάσεων στο λύκειο το μετατρέπει από σχολείο σε ένα εξεταστικό κυκεώνα όπου η ολόπλευρη γνώση δίνει τη θέση της στα φροντιστήρια, την αποστήθιση, και τη μονομέρεια. Η πραγματικότητα είναι όμως ότι η κατάσταση αυτή δεν αλλάζει απλά τοποθετώντας τις εξετάσεις σε ένα άλλο. Όσο θα υπάρχουν εξετάσεις όποιος κι αν είναι υπεύθυνος για τη διεξαγωγή τους το μυαλό των μαθητών θα είναι σε αυτές και με αυτές θα ασχολούνται.

Επιπλέον αναβάθμιση του λυκείου δεν μπορεί να γίνει με τη σημερινή κατάσταση της εκπαίδευσης. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μία συνολική ανατροπή της εκπαιδευτικής πολιτικής. Αν το υπουργείο ήθελε πραγματικά διάλογο θα έβλεπε ότι εδώ και χρόνια το εκπαιδευτικό κίνημα έχει με τα αιτήματα του προσδιορίσει το παιδεία θέλει η κοινωνία. Μία εκπαίδευση που περιλαμβάνει 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση (και 2χρονη προσχολική) και ένα λύκειο με συνδυασμό θεωρίας – πράξης που θα αποτελεί και το μοναδικό τύπο λυκείου.

Όσο για την πρόσβαση στην ΑΕ πρέπει να πούμε ότι το ζήτημα δεν είναι τεχνικό αλλά επί της ουσίας πολιτικό αφού αφορά το τη κοινωνία θέλουμε. Εμείς είμαστε υπέρμαχοι μίας κοινωνίας που θα μπορούν να σπουδάσουν αν είναι δυνατόν όλοι και μάλιστα σε σχολές που θα ικανοποιούν τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα τους. Με ποια λογική η εκπαίδευση θεωρείται υποχρεωτική σήμερα μέχρι τα 15 κι όχι μέχρι τα 18 ή τα 22 αν όχι με τη λογική που επιβάλλει την ύπαρξη ανειδίκευτων φτηνών εργατικών χεριών.

Έτσι λοιπόν προτείνουμε μία πραγματικά ελεύθερη πρόσβαση στην ΑΕ. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μετά την δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση κάθε μαθητής να μπαίνει στη σχολή της επιλογής του. Από κει και πέρα είναι δεδομένο ότι κάποιοι θα προχωρούν στις σπουδές τους και θα παίρνουν το πτυχίο τους και κάποιοι όχι. Αυτό δε σημαίνει ότι προτείνουμε προπαρασκευαστικό έτος σπουδών ή κάποιο άλλο μηχανισμό κοψίματος. Προτείνουμε την αλλαγή και του τρόπου αξιολόγησης των φοιτητών από εξετάσεις που είναι σήμερα σε ένα σύστημα που θα περιέχει συλλογικές εργασίες και πρακτική εξάσκηση στο αντικείμενο τους.

Παρόλα αυτά είναι φυσικό ένα ποσοστό των φοιτητών που θα εισέρχονται στις σχολές να μην τις τελειώνει είτε γιατί το αντικείμενο δεν τους ικανοποιεί είτε γιατί τους φαίνεται δύσκολο. Για τους φοιτητές αυτούς προτείνουμε να έχουν τη δυνατότητα να εισαχθούν σε άλλη σχολή της προτίμησης τους είτε να παραμείνουν στη σχολή τους για όσα χρόνια επιθυμούν είτε την τελειώσουν είτε όχι.

Όσον αφορά στο τι γίνεται για όσους μετά το λύκειο δεν θέλουν να σπουδάσουν αλλά να ακολουθήσουν κάποιο τεχνικό επάγγελμα. Αυτοί οι μαθητές σήμερα κατευθύνονται μετά το γυμνάσιο στην υποβαθμισμένη τεχνική εκπαίδευση των ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ ή αναγκάζονται να δουλεύουν για χρόνια χωρίς δικαιώματα σε έναν εργοδότη «για να μάθουν τη δουλειά».

Εμείς προτείνουμε και σε αυτή την περίπτωση αρχικά το 12χρονο σχολείο από τη μια ώστε κανείς να μην πετιέται έξω από την εκπαίδευση και από την άλλη δημόσιες μεταλυκειακές επαγγελματικές - τεχνικές σχολές στις οποίες θα μπορεί να φοιτήσει όποιος το επιθυμεί.

Πρέπει να πούμε ότι δεν αιθεροβατούμε ξέρουμε πολύ καλά ότι καμία κυβέρνηση που υπηρετεί τον καπιταλισμό δεν θα εφάρμοζε στο ακέραιο μία πρόταση σαν την παραπάνω. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο αγώνας για μία καλύτερη εκπαίδευση είναι συνδεδεμένος με τον αγώνα για μία καλύτερη κοινωνία. Μία κοινωνία σοσιαλιστική όπου τα πάντα δε θα καθορίζονται με βάση το κέρδος αλλά με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας.

Nέος υπουργός… vέος διάλογος…. νέα πολιτική;

Από την πρώτη στιγμή, που ο Άρης Σπηλιωτόπουλος ανέλαβε το Υπουργείο Παιδείας, έδειξε πως η πολιτική που θα ακολουθήσει δεν θα διαφέρει από αυτή των προκατόχων του. Και για του λόγου το αληθές…μαζί του στο Υπουργείο ήρθε και ο διάλογος για την παιδεία! «Διάλογος προς όλους τους εμπλεκόμενους από μηδενική βάση» όπως λέει το Υπουργείο, σε μια προσπάθεια να δείξει πως ο νέος Υπουργός είναι ανοιχτός σε μια συζήτηση με τους εκπροσώπους της εκπαιδευτικής κοινότητας. Είναι όμως έτσι;

Όταν ακούς διάλογο…κράτα μικρό καλάθι!

“Κυρίαρχη προτεραιότητα αποτελεί το πώς θα εξελιχθεί το Λύκειο και ασφαλώς ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά θα προχωρούν ακόμα πιο πέρα, στο επόμενο βήμα, που είναι το Πανεπιστήμιο. Αυτά είναι ζητήματα τα οποία θα απασχολήσουν τον εθνικό διάλογο για την Παιδεία και στο πλαίσιο αυτού του διαλόγου είμαστε ανοικτοί σε όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, σε όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους”.

Πολλές φορές στο παρελθόν σε αντίστοιχες περιπτώσεις και δηλώσεις έχουμε επισημάνει πως η κυβέρνηση όταν εννοεί διάλογο στην ουσία προτείνει μια προσχηματική συζήτηση, που δεν θα αποκλίνει από την πολιτική που χάραξε τόσα χρόνια. Η προσπάθεια αυτή στοχεύει στο να θολώσει τα νερά και να προσδώσει στις μεταρρυθμίσεις της έναν «δημοκρατικό» μανδύα κοινωνικής συναίνεσης.

«Συνεργάτες» στο διάλογο…

Από τους πρώτους που δέχθηκαν την πρόσκληση για να συμμετέχουν σε αυτό τον διάλογο- παρωδία είναι το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ. Όπως δήλωσε μάλιστα ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ «δεν θα δώσουμε άλλοθι σε κανέναν και θα προσέλθουμε στον διάλογο με τις δικές μας προτάσεις». Άλλη μια φορά το ΠΑΣΟΚ δείχνει πως δεν διαφέρει στην πολιτική του από την ΝΔ τόσο που ο υπουργός Παιδείας χαρακτήρισε την απόφαση του ΠΑΣΟΚ «γόνιμη απόφαση».

Όχι στην αντιεκπαιδευτική συναίνεση

Από την άλλη η ΠΟΣΔΕΠ δήλωσε εξαρχής πως δεν προτίθεται να συμμετάσχει σε αυτό το διάλογο μιας και θίγονται μονομερώς και αποκομμένα τα προβλήματα από την πραγματική τους αιτία. Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι και η ΟΛΜΕ δια στόματος του προέδρου της αν και στην αρχή παρακολούθησε τις διαδικασίες της προετοιμασίας, αποχώρησε μιας και τα αιτήματα που κατέθεσε δεν έγιναν δεκτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ είχαν από την αρχή τεθεί ενάντια σε αυτό τον διάλογο.

Ένα ξερό όχι;

Το ζήτημα που τίθεται από εδώ και πέρα είναι πιο πολύπλοκο και σημαντικό από ένα ξερό όχι. Πρέπει να καταδειχεί πως ένας τέτοιος διάλογος δεν μπορεί να γίνει εφόσον εφαρμόζεται μια αντι-εκπαιδευτική πολιτική, όπως αυτή εκφράζεται από το νόμο- πλαίσιο και το νομοσχέδιο για τα ΚΕΣ, που μπάζουν τον ιδιωτικό τομέα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ένας τέτοιος διάλογος δεν μπορεί να γίνει αν δεν μπαίνει ζήτημα κατάργησης του νόμου- πλαισίου και για την μη ισοτίμηση των πτυχίων μας με αυτά των ΚΕΣ. Και τέλος ένας τέτοιος διάλογος δεν μπορεί να γίνει αν δεν τίθεται το ζήτημα της άμεσης και δραστικής χρηματοδότησης της παιδείας από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009



[18/02/2009] Αρχίζει ο «διάλογος», κλείνουν τα πανεπιστήμια

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει για την ειλικρίνια των προθέσεών της για την έναρξη διαλόγου για την παιδεία από «μηδενική βάση», τα τριτοβάθμια ιδρύματα ασφυκτιούν από την κατάσταση στην οποία έχουν καταδικαστεί από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ.

Εικόνα διάλυσης και απαξίωσης από την πολιτεία παρουσιάζουν τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, με τμήματα στην Περιφέρεια να έχουν αναστείλει ή να προτίθενται να αναστείλουν την έναρξη των μαθημάτων του εαρινού εξαμήνου λόγω χρόνιων και οξύτατων προβλημάτων σε σχέση με τις υλικοτεχνικές υποδομές και την έλλειψη εκπαιδευτικού προσωπικού (Παιδαγωγικό ΑΠΘ, Παιδαγωγικό και Οικονομικό Ρεθυμνου). Παράλληλα, σε σχολές όπως αυτές του Πανεπιστήμιου Αιγαίου, όπου η εξεταστική άρχισε αυτό έγινε χωρίς οι φοιτητές να έχουν πάρει βιβλία, απόδειξη του ανεφάρμοστου και αντι-ακαδημαϊκού χαρακτήρα των νέων διατάξεων του νόμου πλαίσιου για τη διανομή συγγραμμάτων.

Όταν ο Υπουργός Παιδείας καλεί σε έναν στημένο διάλογο για να αλιεύσει ψήφους, όσο εντείνεται η επίθεσή τους σε όλες τις βαθμίδες της παιδείας, εμείς συνεχίζουμε τους αγώνες μας για απόκρουση της αντιεκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.

Αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα
Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την εργασιακή επισφάλεια.
12/2/2009

Ύστερα από την εν ψυχρώ δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβρη που πέρασε, που έδειξε μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο κρατικός αυταρχισμός, η άγρια δολοφονική επίθεση με καυστικό οξύ ενάντια στην συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, στις 22 Δεκεμβρίου 08, έδειξε μέχρι που μπορεί να φτάσει η εργοδοτική τρομοκρατία.

Το κράτος και η αστυνομία άργησαν σκανδαλωδώς να ασχοληθούν με το θέμα, στην αρχή μάλιστα υιοθέτησαν την εκδοχή του ερωτικού εγκλήματος! Ήταν οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι μετανάστες, που ανέσυραν το ζήτημα και το έκαναν σημαία του αγώνα ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την εργασιακή επισφάλεια.
Καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα στην καθαριότητα…

Οι εργαζόμενες στο κλάδο της καθαριότητας, στην συντριπτική πλειοψηφία τους εργάζονται σε μεγάλες εργολαβικές εταιρίες σαν την ΟΙΚΟΜΕΤ, αυτή στην οποία εργαζόταν η Κωνσταντίνα Κούνεβα.

Οι εταιρίες αυτές καταστρατηγούν κάθε εργατική νομοθεσία με στόχο την μεγιστοποίηση των κερδών τους. Αναγκάζουν τις εργαζόμενες να δουλεύουν χωρίς ασφάλιση, καλύπτουν τη δουλειά που έχουν αναλάβει με το μισό προσωπικό από αυτό που θα έπρεπε εντατικοποιώντας την εργασία, φροντίζουν να μη δίνουν βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα. Μεταχειρίζονται τις καθαρίστριες σαν σκουπίδια, χρησιμοποιώντας την απειλή της απόλυσης με κάθε ευκαιρία, ώστε να τις τρομοκρατούν.

Όλα αυτά συμβαίνουν με την ανοχή και την ενοχή του κράτους, που όχι μόνο δεν ελέγχει τις εταιρίες στις οποίες παραδίδει την καθαριότητα, όπως θα όφειλε, αλλά παρανομεί το ίδιο αφού πολλές προσφορές που κάνει δεκτές είναι κάτω από το όριο του κόστους, κάτι που ο νόμος απαγορεύει! Έτσι οι μεγαλοεργολάβοι δίνουν χαμηλές προσφορές ώστε να πάρουν τη δουλειά και στη συνέχεια εξασφαλίζουν τα υπερκέρδη τους στην πλάτη των εργαζομένων.
…αλλά και παντού

Το παραπάνω εργασιακό καθεστώς όμως, δεν απέχει πολύ από την καθημερινή πραγματικότητα της πλειοψηφίας των εργαζομένων σε επισφάλεια - των λεγόμενων απασχολήσιμων.

Συμβασιούχοι, εργαζόμενοι σε προγράμματα stage, ντιλιβεράδες και εξωτερικοί, νέοι που εργάζονται με μπλοκάκι, εργαζόμενοι που επινοικιάζονται από ιδιωτικούς ΟΑΕΔ, είναι μόνο κάποιοι από όσους δουλεύουν σε καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα. Για όλους αυτούς δεν υπάρχει σωματείο αλλά ούτε και τα στοιχειώδη εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Στον καπιταλισμό, αυτό είναι το μέλλον, αφού οι μεγάλοι κεφαλαιοκράτες, ντόπιοι και ξένοι, προωθούν την ολοένα και μεγαλύτερη ελαστικοποίηση της εργασίας.

Γι’ αυτούς όλους τους λόγους η υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβας είναι υπόθεση όλων μας!

Χρειάζεται ο συντονισμός όλων (επισφαλώς εργαζομένων, νέων, φοιτητών, μαθητών) στο κοινό αγώνα για τα στοιχειώδη δικαιώματά μας.
Ζητάμε-απαιτούμε

- παροχή πλήρους σύνταξης και κάλυψης όλης της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από το δημόσιο για την Κούνεβα, κάλυψη των αναγκών του παιδιού της για σπουδές

- σύλληψη και παραδειγματική τιμωρία των ηθικών και φυσικών αυτουργών της δολοφονικής επίθεσης

- διαχειριστικός έλεγχος στην εταιρία ΟΙΚΟΜΕΤ που έχει αναλάβει την καθαριότητα στον ΗΣΑΠ από ορκωτούς λογιστές, επιθεώρηση εργασίας, συνδικάτα (ΓΣΕΕ, σωματείο ΗΣΑΠ, ΠΕΚΟΠ κλπ)

- έξω οι εργολάβοι από το δημόσιο, κλείσιμο όλων των δουλεμπορικών εταιριών, κατάργηση των νόμων 2639/98 & 2695/01 που επιτρέπουν τα παραπάνω

- στήριξη στην ΠΕΚΟΠ και στα ήδη υπάρχοντα σωματεία καθαριστριών από το συνδικαλιστικό κίνημα. Άνοιγμα των συνδικάτων στους επισφαλείς εργαζόμενους, έλληνες και ξένους

- πανελλαδική απεργία στον χώρο της επισφάλειας

- κατάργηση της επισφαλούς εργασίας! Πρόσληψη όλων των εργαζομένων που σήμερα εργάζονται κάτω από αυτές τις συνθήκες σε συμβάσεις αορίστου χρόνου-πλήρη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενου

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009



Για τις δηλώσεις Σπηλιωτόπουλου και την αξιολόγηση των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
Σε σημερινές δηλώσεις του ο Υπουργός Παιδείας κ.Σπηλιωτόπουλος αναφέρεται στη «διάγνωση» των προβλημάτων των πανεπιστημίων στην οποία προέβη η Ανεξάρτητη Αρχή για τη Διασφάλιση της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση(Α.Δ.Ι.Π),που την αναγνωρίζει ως την «απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να έχουμε όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική θεραπεία».

Στις εκθέσεις εξωτερικής αξιολόγησης 5 ιδρυμάτων που συνέταξε η ΑΔΙΠ, φτάνει στο σημείο να αναφέρεται ως πρόβλημα της λειτουργίας των ΑΕΙ και ΤΕΙ η «αντι-ακαδημαϊκή, αντι-παιδαγωγική, αντι-δημοκρατική ατμόσφαιρα...η οποία αναστέλλει και παρεμποδίζει την αξιοκρατία, την προσωπική ανέλιξη των φοιτητών και την πραγμάτωση των ακαδημαϊκών τους φιλοδοξιών» (Έκθεση για Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης-Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος, σελ.19), στρεφόμενη επί της ουσίας εναντίον των φοιτητικών κινητοποιήσεων, εναντίον των αγώνων της εκπαιδευτικής κοινότητας για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και προστασία της ακαδημαϊκής αυτοτέλειας των ιδρυμάτων.

Οι εκθέσεις αυτές διαπνέονται από μια προσπάθεια πίεσης προς περαιτέρω εντατικοποίηση των σπουδών, αυταρχικοποίηση της λειτουργίας των πανεπιστημίων και λειτουργίας τους με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, ενώ οι τεχνοκράτες της ΑΔΙΠ λίγο ενδιαφέρονται να διαγνώσουν τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που σχετίζονται με τις προσπάθειες εμπορευματοποίησης και διάλυσης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της, πρόσδεσής της με τα ιδιωτικά συμφέροντα και απεμπλοκής του κράτους από την ευθύνη χρηματοδότησης των ιδρυμάτων, την ίδια στιγμή που εντείνεται ο κρατικός έλεγχος πάνω στα ιδρύματα (Βλ. αξιολόγηση, πρότυπος εσωτερικός κανονισμός).

Από την πρώτη στιγμή που ψηφίστηκε ο νόμος για την αξιολόγηση, είχαμε προβλέψει ως Νεολαία Συνασπισμού ότι ο θεσμός αυτός θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για τα ιδρύματα, έτσι ώστε να συμμορφωθούν στις επιταγές της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων. Μοναδικά υπεύθυνα για τη λειτουργία των πανεπιστημίων και τον έλεγχο αυτής, είναι τα συλλογικά όργανα των πανεπιστημίων, οι σύλλογοι των φοιτητών και των εκπαιδευτικών, στα αιτήματα των οποίων για αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης, κλείνει τα αυτιά του το Υπουργείο Παιδείας, τόσο επί κυβερνήσεων ΝΔ, όσο και επί ΠΑΣΟΚ.

Με τους αγώνες της εκπαιδευτικής κοινότητας για την προστασία της ακαδημαϊκής αυτότέλειας των ιδρυμάτων και του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα τους, η κυβέρνηση και τα «φερέφωνά» της θα πάρουν την απάντηση που τους αξίζει.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009


ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΤΣΕΤΑΣ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ

Μέσα στην εξεταστική, ενώ όλοι-ες οι φοιτητές-τριες βρίσκονταν σε ρυθμό διαβάσματος, η ΠΚΣ, τελείως πραξικοπηματικά πήρε το τραπεζάκι της ΜΑΤΣΕΤΑΣ(Ρωγμή αθήνας) και το πρόσθεσε στη συλλογή της καλύπτοντας το με αφίσες της ΚΝΕ. Στις 17/2, μέλη της ΜΑΤΣΕΤΑ πήραμε πίσω το τραπεζάκι μας και την επομένη (18/2) μέλη της ΠΚΣ, τραμπουκίζοντας ήρθαν να το πάρουν πίσω ισχυριζόμενοι πως το τραπεζάκι ήταν δικό τους και έπαιρναν αυτό που τους ανήκε. Σε άρνησή μας να το δώσουμε, άρχισαν να κολλάνε αφίσες λέγοντας πως «εδώ είναι ΚΚΕ», βάζοντας στον χώρο της ΜΑΤΣΕΤΑ αφίσες του κόμματος. Σε προσπάθειά μας να υπερασπιστούμε τον πολιτικό μας χώρο, οι ΠΚΣίτες άνοιξαν συρτάρια πετώντας έξω το υλικό μας, τραμπουκίζοντας και μη διστάζοντας να περικυκλώνουν 5 προς 1 τα μέλη της ΜΑΤΣΕΤΑ.

Απορία Νο 1: «Μα για ένα τραπεζάκι κάνετε έτσι;» Δεν πρόκειται απλά για αυτό. Πρόκειται για την αντίληψη «έχω περισσότερα μέλη, άρα κάνω ότι θέλω», στην αντίληψη που δε σέβεται τη διαφορετική άποψη, σπάει ταμπλό, τραμπουκίζει και ονομάζει τους χώρους των άλλων ως χώρους ΚΚΕ. Υπενθυμίζουμε πως αυτό δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβη. Στο παρελθόν, έχει προϋπάρξει τέτοιο περιστατικό όπου για άλλη μια φορά οι Κνίτες πήραν τραπεζάκι της ΜΑΤΣΕΤΑ, την «απέκλειαν» περικυκλώνοντας τα τραπεζάκια μας με ταμπλό και πάει λέγοντας….Δεν πρόκειται απλά για το «σε ποιον ανήκει». Πρόκειται για μεθόδους που στρέφουν τον κόσμο ενάντια στην αριστερά, ενάντια στην ύπαρξη (πολιτικά και χωροταξικά) άλλων οργανώσεων. Με απειλές τύπου «έχεις φάει ξύλο από οικοδόμους» ή «αν κατεβάσεις την αφίσα θα σου κατεβάσω το κεφάλι» και άλλα τέτοια ωραία. Αν είναι να οργανωνόμαστε σε «ομάδες κρούσης» τότε άραγε γιατί χρειαζόμαστε την πολιτική, τη ζύμωση ιδεών, τη διαπάλη απόψεων….;

Απορία Νο 2: «Και είναι ωραίο να συμβαίνουν τέτοια πράγματα μέσα στο πανεπιστήμιο;»

Φυσικά και δεν είναι! Φυσικά και αποτελεί πρόβλημα να «λύνονται έτσι οι διαφορές»! Όμως, όπως είπαμε πιο πάνω, το θέμα είναι σαφώς πολιτικό. Δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ότι θέλει, να προσβάλει και να προσπαθεί να καταστείλει ιδέες είτε παίρνοντας τραπεζάκια, είτε τραμπουκίζοντας είτε απειλώντας πως θα φέρει τους οικοδόμους να μας δείρουν! Αυτές οι μέθοδοι θυμίζουν άλλες εποχές, από τις οποίες απ’ ότι φαίνεται τα μέλη της ΚΝΕ δεν θέλουν να ξεφύγουν και αναπολούν τα γκούλαγκ και τις τόσο αγαπημένες παραδόσεις του σταλινισμού που έχει μακρά ιστορία στους διωγμούς και την κατάπνιξη με τη βία κάθε διαφορετικής φωνής…

Απορία Νο 3: «Τελικά ποιοι υποστηρίζουν το άσυλο;»

Το άσυλο αναφέρεται στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών μέσα στο πανεπιστήμιο. Φαίνεται, όμως, ότι το καθήκον της καταστολής των πολιτικών ιδεών το αναλαμβάνει η ΠΚΣ, για τις ιδέες με τις οποίες δεν συμφωνεί. Μόνο ως τέτοια μπορεί να εκληφθεί η πράξη του χτυπήματος μιας αριστερής παράταξης που τόσα χρόνια παρεμβαίνει και παλεύει στη φιλοσοφική. Οι πρακτικές της φίμωσης μιας αριστερής πολιτικής παράταξης είναι κατάφωρη παραβίαση του ασύλου και μάλιστα από μια παράταξη, μαζί με την οποία θα έπρεπε να αγωνιζόμαστε από κοινού ενάντια σ’ αυτού του είδους τις πρακτικές.

ΥΓ: Οι συνάδελφοι της ΚΝΕ κατηγορούν τη ΜΑΤΣΕΤΑ πως δεν ασχολείται με τα ζητήματα του τμήματος! Πολύ κρίμα για αυτούς που η ΜΑΤΣΕΤΑ μόλις την προηγούμενη μέρα κάλεσε ΔΣ για ορισμό Γενικής Συνέλευσης που θα συζητήσει ακριβώς αυτά! Πολύ κρίμα για αυτούς που μόλις την προηγούμενη μέρα καλέσαμε σε ανοιχτή συζήτηση – σχήμα που θα συζητήσει ακριβώς για αυτά την Τρίτη 24/2!

ΥΓ2: Δε σε καλούμε σ’ έναν αγώνα ενάντια στην ΚΝΕ. Σε καλούμε σ’ έναν αγώνα για μια αριστερά που μάχεται, που είναι δημοκρατική, που ακούει τις διαφορετικές απόψεις και κυρίως, που έχει αφήσει πίσω της ανεπιστρεπτί τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τη γραφειοκρατία, τον σταλινισμό της πρώην ΕΣΣΔ! Αυτά τα αφήνουμε για την ΚΝΕ…

MATΣΕΤΑ στη Φιλοσοφική ΑΠΘ – συμμετέχει στην ΑΡΕΝ

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

ΔΑΠΑΡΑ


























































Δράκουλες Αρπαγής Πρωτοετών
Ν
εκροθάφτες Δράσεων Φοιτητικού Κινήματος

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

ΞΥΠΝΑΤΕ ΚΑΙ ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ


Όλη την προηγούμενη εβδομάδα ήρθαμε αντιμέτωποι με την αδιαφορία των φοιτητών σε σημαντικά θέματα για την φοιτητική κοινότητα που φάνηκε μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των τμημάτων. Πιο συγκεκριμένα την πέμπτη 16 Ιανουαρίου στης 3:00 τον μεσημέρι πραγματοποιήθηκε η γενική συνέλευση του τμήματος τεχνών ήχου και εικόνας με σχετικά μεγάλη συμμετοχή φοιτητών η γ.σ. διάρκεισαι 3 ώρες τα θέματα ήταν σημαντικά αλλά δεν τους δόθηκε η απαραίτητη σημασία αφού οι φοιτητές αναλώθηκαν στην κουβέντα κατάληψη η ανοιχτή σχολή, για μας όμως η πολιτική ουσία δε βρίσκεται στο δίπολο κατάληψη/αντικατάληψη αλλά στο κατά πόσο είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε για τα στοιχειώδη δικαιώματά μας. Στα πλαίσια αυτού του αγώνα η κατάληψη έχει αποδειχτεί ως μέσο πολύ αποτελεσματικό και δε την προτείνουμε απλά και μόνο από φετιχισμό. Σε μια τέτοια κρίσιμη λοιπόν συγκυρία όπου υπάρχει η δυνατότητα η κοινωνική εξέγερση να γίνει ένα ορμητικό κίνημα που θα παρασύρει το πολιτικό σύστημα που καταπιέζει και δολοφονεί τα σώματα και τα όνειρά μας καλούμαστε να διαλέξουμε τι θέλουμε. Θέλουμε να υποκύψουμε στην τρομοκρατία της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ, να μας πτοήσουν οι απειλές για χαμένα εξάμηνα και εξεταστικές και να κάνουμε τα στραβά μάτια, να σκύψουμε το κεφάλι για να στριμωχτούμε σε ένα μέλλον που δε μας χωρά; Ή θέλουμε να τους φωνάξουμε ότι η τρομοκρατία δε μας σταματά και ότι ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες; Γιατί η κρατική τρομοκρατία δρα ανενόχλητα, καταστέλλει, ξυλοκοπεί και σκοτώνει χωρίς κυρώσεις, γιατί θα σπουδάζουμε 5 χρόνια για να έχουμε ένα πτυχίο το οποίο θα είναι ισόβαθμο με ένα αγορασμένο πτυχίο 2 χρόνων. Παρά το κλίμα εκφοβισμού που ΚΑΠΟΙΟΙ καλλιεργούν μέσα στα πανεπιστήμια δεν θα καταφέρουν να πολτοποιήσουν τα μυαλά και τις αξίες των φοιτητών. Το φοιτητικό κίνημα θα ξαναβγεί στους δρόμους για να διεκδικήσει όλα τα δικαιώματα του.
Αναλογίσου τι σου έχουν στερήσει
Οι δικαιολογίες τους τελείωσαν το ίδιο και η υπομονή μας

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

ΣΤΙΣ ΤΡΑΕΖΕΣ ΛΕΦΤΑ ΣΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΦΑΙΡΕΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΕΡΕΣ

Μερικές μέρες κρατάνε παραπάνω από 24 ώρες… Τέτοιες μέρες ζήσαμε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα γράφοντας ιστορία και αποδεικνύοντας ότι εξεγέρσεις μπορούν να συμβούν εδώ, σήμερα, από εμάς. Μια καινούρια κατάσταση κυοφορείται για το μέλλον μας, που δημιουργήσαμε εμείς, βγαίνοντας καθημερινά κατά δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους και εκφράζοντας την οργή μας, όχι μόνο για τη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου αλλά για το ότι στοχοποιούνται μέρα με τη μέρα τα δικαιώματά μας, οι σπουδές μας, το μέλλον μας.
Η δολοφονία του Αλέξη ήταν ο πυροκροτητής μιας κοινωνικής εξέγερσης πρωτοφανούς μαζικότητας και έντασης. Αυτή η κοινωνική εξέγερση όλων των υποτελών στρωμάτων συμπύκνωσε και έφερε στην επιφάνεια με εκρηκτικό τρόπο όλες τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής ανάπτυξης της Ελλάδας..
Η καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, η ακρίβεια, οι ανοιχτή επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση, οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικών υπηρεσιών και φορεών (ΟΤΕ, ΔΕΗ, λιμάνια), η αφαίμαξη των ταμείων και τα bonus δις στις τράπεζες, τα κυβερνητικά σκάνδαλα και, ασφαλώς, η άγρια καταστολή και αυθαιρεσία της ΕΛ.ΑΣ. είναι τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν σ’αυτή τη μαζική κοινωνική εξέγερση.
Το κίνημα για άλλη μια φορά έδωσε βροντερή απάντηση στους δρόμους προς όλους αυτούς που προσπάθησαν να το καταστείλουν: Την κυβέρνηση, που έστειλε στρατιές ένστολων (και μη) δολοφόνων να χτυπήσουν με ανείπωτη βαναυσότητα όλους όσους βρέθηκαν στο δρόμο και να προβούν σε αμέτρητες συλλήψεις και προσαγωγές, και τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης, που προβοκατόρικα έκαναν λόγο για «κουκουλοφόρους», σκεπάζοντας τη μαζικότητα της εξέγερσης και τα πραγματικά αίτιά της.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, εκτός από το ξύλο, απάντησε με μετασχηματισμό, προσαθώντας να κατευνάσει τα πνεύματα και τον κοινωνικό αναβρασμό και να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου. Γνωρίζουμε όμως πως η πολιτική δεν είναι θέμα προσώπων και δε θα υποχωρήσουμε μέχρι ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ.


Τα θέλουμε όλα πίσω!

Το μέτωπο της παιδείας
Ο χώρος της εκπαίδευσης αποτελεί ξανά κόκκινο πανί για τη κυβέρνηση. Η προτεραιότητα που δίνει το κυβερνητικό επιτελείο στη συζήτηση για τη Παιδεία, η εξαγγελία προσχηματικού εθνικού διαλόγου για ακόμα μία φορά μαρτυρά το άγχος να προχωρήσουν άμεσα οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και το φόβο απέναντι στις αντιδράσεις της νεολαίας. Η αποσύνδεση του Λυκείου από τις Πανελλήνιες και η δήθεν ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια δεν πρέπει να βρει πρόθυμους συνομιλητές σε καμιά εκπαιδευτική βαθμίδα. Αποτελεί ένα ακόμα βήμα φιλτραρίσματος, εμπορευματοποίησης, εντατικοποίησης και κολλεγιοποίησης σχολείων και πανεπιστημίων βάση και των κατευθύνσεων της ΕΕ .
Η προσπάθεια για την αναγνώριση των ΚΕΣ δεν είναι κάτι καινούριο. Έρχεται να συμπληρώσει την αλυσίδα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, αλλά και να υποκαταστήσει τις αποτυχημένες απόπειρες για αναθεώρηση του αρ.16.Την υποταγή, δηλαδή, του πανεπιστημίου στις ανάγκες της αγοράς και τη δημιουργία εκπαιδευτικού πλαισίου που θα ανταποκρίνεται στις νέες εργασιακές σχέσεις (ευέλικτη απασχόληση, 400 έως 700€, συρρίκνωση επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων, πειθάρχηση) και άρα κατακερματισμός πτυχίων και επαγγελματικών δικαιωμάτων, υποταγή της γνώσης στις εφήμερες ανάγκες της αγοράς, εμπέδωση της πειθάρχησης στους φοιτητές-αυριανούς εργαζόμενους, περαιτέρω εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών, για να μάθουμε να δουλεύουμε και να μην αντιμιλάμε, για όσο θα αρκούν οι υπερεξειδικευμένες γνώσεις μας. Παράλληλα η κυβέρνηση επιχειρεί την εφαρμογή του νόμου – πλαίσιο και την επιβολή του εσωτερικού κανονισμού που έχουν σαν αποτέλεσμα την πρόσδεση των Πανεπιστημίων στις ανάγκες και τα κριτήρια της αγοράς και τη μετατροπή του σε ένα εντατικοποιημένο αυταρχικό εκπαιδευτήριο, χωρίς συνδικαλιστικές ελευθερίες, και υλοποιούνται με διατάξεις όπως η περικοπή συγγραμμάτων, η εισαγωγή manager, ,οι πιστωτικές μονάδες, τα 4ετή επιχειρηματικά πλάνα, τα πειθαρχικά δικαστήρια , οι διαγραφές φοιτητών, η αξιολόγηση. Παλεύουμε για τη συνολική ανατροπή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Δεν διαπραγματευόμαστε τίποτα λιγότερο από την κατάργηση των ΚΕΣ και την απόσυρση του νόμου – πλαίσιο.
Πεθαίνοντας στη Γάζα...
Ο νέος χρόνος ξεκίνησε με ολόκληρο τον κόσμο να παρακο-λουθεί με οργή, φρίκη και αγωνία τη νέα σφαγή που εξαπολύει ο ισραηλινός στρατός στη λωρίδα της Γάζας. Η ισραηλινή κυβέρνηση έχει εξαπολύσει μια επίθεση πρωτοφανή στην πρόσφατη ιστορία. Μια επίθεση που μέσα σε λίγες μέρες μετρά 700 νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία αμάχους.
Μαζικές διαδηλώσεις οργανώνονται σε ολόκληρη την Ευρώ-πη, σε αραβικές χώρες, αλλά και μέσα στο ίδιο το Ισραήλ (όπου διαδηλώνουν μαζί ισραηλινοί και παλαιστίνιοι), με αίτημα τον άμεσο τερματισμό των αεροπορικών βομβαρδισμών και της χερσαίας εισβολής στα παλαιστινιακά εδάφη.
Ο παλαιστινιακός λαός έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη την έμπρακτη αλληλεγγύη μας. Καθένας από εμάς μπορεί και πρέπει να δυναμώσει το αντιπολεμικό κίνημα.


Απαιτούμε:
• Να ανατραπεί η κυβέρνηση των δολοφόνων
• Να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας
• Να διαλυθούν τα ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και οι ειδικές δυνάμεις καταστολής
• Να απαγορευτούν τα χημικά στις διαδηλώσεις
• Να σταματήσουν οι βασανισμοί, οι εξευτελισμοί, η τρομοκράτηση, οι άδικες προσαγωγές, οι ξυλοδαρμοί νέων και μεταναστών
• Να αφοπλιστεί η αστυνομία, έξω οι σύγχρονοι στρατοί κατοχής
• Να ξηλωθούν όλες οι κάμερες
• Να καταργηθούν οι τρομονόμοι
• Υπεράσπιση του Ασύλου και Διεύρυνση του
• Κατάργηση όλων των αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρωτικών νόμων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
• Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους
• Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους
• Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης
• Ενιαία πτυχία με πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά.
• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά)
• Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση ,μετακίνηση
• Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ από τον κρατικό προϋπολογισμό
• Να σταματήσει τώρα η βάρβαρη επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα