Στο δρόμο σπάμε την τρομοκρατία.

Χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι πλημμυρίζουν τους δρόμους όλης της Ελλάδας για να εκφράσουν την οργή τους απέναντι στο κράτος του αυταρχισμού και των δολοφονιών. Οι αυθόρμητες εκδηλώσεις του κόσμου μετατρέπονται ολοένα και περισσότερο σε ένα μαζικό εξεγερσιακό κίνημα , που δεν ενσωματώνεται και δεν υποχωρεί.

Κάθε χώρος δουλειάς, κάθε σχολή και σχολείο πρέπει να μετατραπεί σε εστία αντίστασης ενάντια στην αυταρχική πολιτική της κυβέρνησης της Ν.Δ , που συνεχίζοντας το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ παραβιάζει τα δικαιώματα της νεολαίας, καταργώντας τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και την πλήρη και σταθερή απασχόληση. Το μέλλον που μας ετοιμάζουν είναι αυτό της ανασφάλειας και της εξαθλίωσης, της βίας και της καταστολής.

Η απάντηση του κινήματος υπήρξε άμεση. Μόλις την επόμενη μέρα (7 Δεκέμβρη 2008) 8000 διαδήλωσαν στην Αθήνα και 3000 στην Θεσσαλονίκη. Οι κινητοποιήσεις πνίγηκαν στα δακρυγόνα λόγω των εκτεταμένων επεισοδίων και του πετροπόλεμου από τον χώρο των αναρχικών. Παρά την μεγάλη αγανάκτηση που υπάρχει σε όλους και όλες μας η λύση δεν είναι κάποιες μικρές ομάδες «μπάχαλων» να σπάνε ότι βρίσκουν μπροστά τους δίνοντας κι άλλες αφορμές για καταστολή και απομαζικοποίηση των κινητοποιήσεων. Τέτοιες ενέργειες δίνουν τροφή και επιχειρήματα στην κυβέρνηση και τα ΜΜΕ έτσι ώστε η συζήτηση να φύγει από τη δολοφονία και να περιστραφεί γύρω από μια ανούσια καταστροφή μαγαζιών και σχολών. Δίνουν επιχειρήματα υπέρ της άποψης που ζητά μεγαλύτερη αστυνόμευση. Δίνουν επιχειρήματα σ’ αυτούς που ζητούν να καταργηθεί το άσυλο.

Στο δρόμο θα σπάσουμε την τρομοκρατία, με όπλο μας τους λαϊκούς αγώνες, τη συσπείρωση μαθητών, φοιτητών και εργαζομένων. Τα μπάχαλα όχι μόνο δεν βοηθάνε τον στόχο αυτό, αλλά τον υποσκάπτουν. Ένα μαζικό κίνημα είναι το μόνο που μπορεί πραγματικά να εξουδετερώσει τις δυνάμεις καταστολής, όπως έχει κάνει ξανά και ξανά στην ιστορία.. Μοναδικός δρόμος είναι ο δρόμος της αμφισβήτησης, ο δρόμος της ανατροπής.